Kees van Meel heeft ooit ´´n literatuurprijsje gewonnen op de middelbare school: De
avonden van Gerard Reve. Sindsdien heeft hij een hekel aan navelstaarderij en het
bekijken van pukkels op iemands achterkant. Zijn poëzie gaat over het leven, de dood en
alles wat daarmee kan samenhangen.
Als stadsdichter van Breda heeft hij vier jaar geprobeerd het poëtisch klimaat in de stad
boven het niveau van bier, NAC en carnaval te krijgen. Naast drie bundels heeft hij een
CD gemaakt, samen met Deborah Jacobs: Wie nooit met mij verdwaald was.