Paul Baartmans – Fairytale
Het meest opvallende verschil tussen mythe en sprookje wordt niet zozeer gevormd door de schaal van het decor waarin het verhaal zich ontvouwt, als wel door de verhouding tussen de hoofdrolspelers en dat decor.
Het is eenzelfde woeste rivier die moet worden overgestoken, hetzelfde duistere woud dat wordt doorkruist.
Maar met blote kindervoetjes op het mos, een mandje appelen, zes geitjes (of een oma) in de buik van de wolf wordt het sprookje tot bijna menselijke proporties teruggebracht. Bijna, want ook in de verdraaide werkelijkheid van sprookjes is gelukkig niet alles te doorgronden. Juist hierdoor kan zich een op het eerste gezicht logische, invoelbare vertelling tot mythe ontpoppen.
Met Fairytale biedt Paul Baartmans een setting voor zo'n vervreemdende logica aan, een decor waarin zich achter elke boom een (boos-)aardige verrassing schuil kan gaan.