Zondag 12 februari 2012 bereikte ons het droevige nieuws dat CFK medewerker Martin Koeman na een kort en hevig ziekbed is overleden. Ondanks het niet af te wenden noodlot bleef hij strijdbaar en opgewekt tot zijn laatste momenten. Jarenlang schreef Martin voor het CFK magazine over randverschijnselen en uitwassen van een verziekte maatschappij. Satanisme, 9/11 conspiracy, asociale Bilderberg kapitalisten… Het kwam allemaal in zijn typische analyserende, prettig leesbare schrijfstijl voorbij. We hadden graag meer artikelen van Martin geplaatst, maar helaas beschikte het lot anders. Ons medeleven gaat uit naar familie, vrienden en bekenden. Martin was een unieke persoonlijkheid en we zullen hem missen. Hij is slechts 50 jaar geworden.
De redactie

Requiem voor Martin Koeman
Nou ben je dood aan de Achilles van het leven.
Was het een samenzwering?
Die ene keer was bij Electron in Breda,
later de poging tot moord in je boek,
over de Dominicaanse republiek om daar
voor de rest van je leven niets meer te doen:

Maya, Rosa, Fabrice.
'Het is tien uur s'ochtends. De zon schijnt heerlijk.
Buiten de cel zijn de muren in dezelfde kleur geel geverfd
als mijn boekenkamer in Rotterdam.'
Hij zei: nou dan ga ik maar terug
naar Rotterdam.
Tijdelijk heb ik samengezweerd aan jouw Achilleshiel
en ik mocht genieten van
jouw intellect en flamboyante levenslust,
onze laatste dans was een zwanendans.
Morgen ga ik naar Tokyo
om je te ontmoeten bij het Japanse Louvre
voor de mooiste prent van Hokusai.
Dat is mijn liefde voor jouw vulkaan.

Jan Ruward