Ik geloofde er niet meer in… In die rock ’n roll. Dat vervelende instituut waar veel te veel geld in rond gaat en allerlei hijgerige slijmerige slimmerikjes de dienst uitmaken. Allemaal weer op zoek naar die nieuwe geile toffe ster met een happend naar adem zangtechniek die pijn doet aan je ogen en oren en een plastic uiterlijk met subtiel verborgen ventiel waar we allemaal steeds weer in trappen. Er worden jaarlijks hele karrenvrachten studenten door hogescholen en universiteiten uitgespuwd die opgeleid zijn met één doel: ons allemaal te manipuleren zodat hun zak of die van een multinational nog verder gevuld wordt. En wij trappen er steeds weer in. Steeds weer verdomme…